Eten en drinken
Door: Annette
Blijf op de hoogte en volg Annette
01 Augustus 2005 | Vietnam, Hanoi
Hallo
Sinds ik hier zit heb ik echt al heel veel gegeten en gedronken. Probleem met het Vietnamese eten is dat het erg lekker is (probleem voor mijn breedte tenminste :)). Ik zal er eens wat meer over vertellen.
Vietnamesen hebben een probleempje (en niet alleen Vietnamesen trouwens), alleen als je Boedhist bent mag je vegetarish zijn, maar zelfs dan is het erg ongezond. Ze begrijpen dan ook absoluut niet hoe ik mijn hedendaagse proporties (1.83 m) heb weten te bereiken zonder ooit vlees of vis te eten. Het moet haast wel door de melk komen, wat een tweede obsessie hier is. Je hebt namelijk miljoen soorten melk, meest poeder maar ook vloeibaar. Soja en van de koe. Voor babies van 0-1 maand, 1-2 maand, 2-3 maand enz. Voor kinderen van 4-5 jaar, voor mensen van 70-80 jaar enz.enz. En in tig merken. Je hebt zelfs speciale winkels die eigenlijk alleen melk verkopen. En ze kopen het ook allemaal in hun eigen leeftijdscatagorie. Erg absurd. Per familie heb je dus haast een kast nodig om alleen de melkproducten te herbergen, en een megagrote koelkast.
De melk die naar gewone half-volle melk smaakt moet ik trouwens nog tegenkomen, want de meeste melk is zo gezond dat er extra vet of juist niet in zit, chloresterolverlagend is met zoveel extra calcium dat je slokdarm wel verhard kan raken. Maar GEEN gewone melk. Zucht. Ik blijf moedig zoeken, de aanhouder wint zeg ik altijd maar (en bovendien raakt verdunde niet-vette melkpoeder bijna de normale, nederlandse koe half-volle melk, dus er is hoop).
Maargoed, eten dus. Afgelopen weekend heb ik bij mijn begeleider gegeten en kon ik wat ingredienten vragen (alles bij een kommetje rijst trouwens). Heerlijk. 's middags had ze een soort van pannekoekjes, gemaakt van vermalen bananenbloem gemengd met meel, kruiden en misterieuze mengseltjes (echt superlekker, balen dat we geen bananenbloemen in Nederland hebben). Verder nog een salade met geraspte bananenbloemen, taugee, en wat andere dingen die waarschijnlijk onder de catogorie groentes passen maar waarvan ik de naam niet weet. En het allerlekkerste: pompoensoep met stukjes pompoen en zoete aardappel. Het geheim om pompoensoep van heel vies naar heel lekker te transformeren..... ...... mengen met kokosmelk! Echt hemels. Hmmm. Na een tijdje smikkelen begon ik helaas vol te raken en kregen we toe een soort van soja-vla (warm) met gemberstukjes en gemberwater. Ook erg lekker. En nog stukjes watermeloen. Pfff. Weer 10 kilo aangekomen dus.
's avonds bleef ik weer eten. De vissoep en gebakken vis en kuit heb ik maar overgeslagen (wel geprobeerd trouwens, want misschien was het kuit wel eetbaar, maar helaas... het smaakt ook naar vis). Bleef er nog over een heerlijke salade met 'bitter melon' en ei (ei uit de supermarkt schijnt vertrouwd te zijn, maar uit vogelpestoverwegingen koop ik het zelf nooit), een mengseltje van 'lemon grass' en een soort van chinese groenteschotel waarvan de engelse vertaling van het hoofdbestanddeel ook niet duidelijk was en ik ook echt niet kon raden. Hele lange groene slierten die naar gedroogde boontjes smaakten en je in kleine stukjes moest knippen (als iemand het weet...).
Voor het eten moest ik de 'bitter melon' in stukjes hakken. Die stukjes moeten heel smal zijn, want anders is het goedje veel te bitter. Toen mensen zagen dat ik dat aankon, mocht ik ook het 'lemon grass' in stukjes hakken (nog fijner). Ik had al best een groot mes, maar oma kon het na een tijdje niet meer aanzien en kwam aanzetten met een mes waarmee je makkelijk een varken kan slachten (lemon grass is ongeveer 1 cm in doorsnede). Ze zette mij aan de kant en deed in een moordtempo (met een moordmes) voor hoe het wel moest. En een kracht dat er uit dat kleine, magere vrouwtje kwam, niet te geloven. Na even snel een kwart gedaan te hebben kreeg ik het reusachtige mes en mocht ik het verder zelf proberen. Hoewel iedereen vrolijk stond te lachen bij mijn pogingen oma te immiteren is het me uiteindelijk toch gelukt het lemon grass te laten zien wie de baas is (oma dus eigenlijk:(). En na drie kwartier konden we eindelijk aan tafel.. ;-).
Ze hebben hier trouwens niet alleen lekkere dingen, ook extreem vieze dingen. Durian bijvoorbeeld, een vrucht die er best ok uit ziet, maar die zo ongelovelijk smerig ruikt dat hij op veel plaatsen verboden is (in gebouwen en de trein bijvoorbeeld). Hij schijnt erg lekker te zijn, maar dan moet je eerst de psychologische grens van je reuk voorbij en dat is mij tot op heden nog niet gelukt. Dan heb je ook nog een soort van gefermenteerde garnalensaus. Het ziet er donkerbruin uit en het ruikt zooooo vies. Ik heb er ook een klein beetje van geproeft, aangezien iedereen fruit erin zit te dompelen waardoor het lekkerder schijnt te smaken, maar het enige resultaat voor mij is dat ik zware kotsneigingen krijg en het fruit niet eens meer proef. Zelfs als ze een klein bakje van dat goedje op 3 meter afstand van me zetten met tegenwind heb ik nog de neiging over m'n nek te gaan en kan ik gewoon niks meer eten. Zelfs niet het lekkere dragon fruit, de heerlijke groene bananen, en al het andere overheerlijke fruit waarvan ik de naam niet ken en de vietnamese naam alweer van ben vergeten.
Binnenkort zal ik wat foto's van fruit en groentestalletjes maken en bij de site plakken, dan kunnen jullie zien hoe heerlijk alles eruit ziet.
Groetjes uit het door regenbuien geteisterde Cantho,
Annette
Sinds ik hier zit heb ik echt al heel veel gegeten en gedronken. Probleem met het Vietnamese eten is dat het erg lekker is (probleem voor mijn breedte tenminste :)). Ik zal er eens wat meer over vertellen.
Vietnamesen hebben een probleempje (en niet alleen Vietnamesen trouwens), alleen als je Boedhist bent mag je vegetarish zijn, maar zelfs dan is het erg ongezond. Ze begrijpen dan ook absoluut niet hoe ik mijn hedendaagse proporties (1.83 m) heb weten te bereiken zonder ooit vlees of vis te eten. Het moet haast wel door de melk komen, wat een tweede obsessie hier is. Je hebt namelijk miljoen soorten melk, meest poeder maar ook vloeibaar. Soja en van de koe. Voor babies van 0-1 maand, 1-2 maand, 2-3 maand enz. Voor kinderen van 4-5 jaar, voor mensen van 70-80 jaar enz.enz. En in tig merken. Je hebt zelfs speciale winkels die eigenlijk alleen melk verkopen. En ze kopen het ook allemaal in hun eigen leeftijdscatagorie. Erg absurd. Per familie heb je dus haast een kast nodig om alleen de melkproducten te herbergen, en een megagrote koelkast.
De melk die naar gewone half-volle melk smaakt moet ik trouwens nog tegenkomen, want de meeste melk is zo gezond dat er extra vet of juist niet in zit, chloresterolverlagend is met zoveel extra calcium dat je slokdarm wel verhard kan raken. Maar GEEN gewone melk. Zucht. Ik blijf moedig zoeken, de aanhouder wint zeg ik altijd maar (en bovendien raakt verdunde niet-vette melkpoeder bijna de normale, nederlandse koe half-volle melk, dus er is hoop).
Maargoed, eten dus. Afgelopen weekend heb ik bij mijn begeleider gegeten en kon ik wat ingredienten vragen (alles bij een kommetje rijst trouwens). Heerlijk. 's middags had ze een soort van pannekoekjes, gemaakt van vermalen bananenbloem gemengd met meel, kruiden en misterieuze mengseltjes (echt superlekker, balen dat we geen bananenbloemen in Nederland hebben). Verder nog een salade met geraspte bananenbloemen, taugee, en wat andere dingen die waarschijnlijk onder de catogorie groentes passen maar waarvan ik de naam niet weet. En het allerlekkerste: pompoensoep met stukjes pompoen en zoete aardappel. Het geheim om pompoensoep van heel vies naar heel lekker te transformeren..... ...... mengen met kokosmelk! Echt hemels. Hmmm. Na een tijdje smikkelen begon ik helaas vol te raken en kregen we toe een soort van soja-vla (warm) met gemberstukjes en gemberwater. Ook erg lekker. En nog stukjes watermeloen. Pfff. Weer 10 kilo aangekomen dus.
's avonds bleef ik weer eten. De vissoep en gebakken vis en kuit heb ik maar overgeslagen (wel geprobeerd trouwens, want misschien was het kuit wel eetbaar, maar helaas... het smaakt ook naar vis). Bleef er nog over een heerlijke salade met 'bitter melon' en ei (ei uit de supermarkt schijnt vertrouwd te zijn, maar uit vogelpestoverwegingen koop ik het zelf nooit), een mengseltje van 'lemon grass' en een soort van chinese groenteschotel waarvan de engelse vertaling van het hoofdbestanddeel ook niet duidelijk was en ik ook echt niet kon raden. Hele lange groene slierten die naar gedroogde boontjes smaakten en je in kleine stukjes moest knippen (als iemand het weet...).
Voor het eten moest ik de 'bitter melon' in stukjes hakken. Die stukjes moeten heel smal zijn, want anders is het goedje veel te bitter. Toen mensen zagen dat ik dat aankon, mocht ik ook het 'lemon grass' in stukjes hakken (nog fijner). Ik had al best een groot mes, maar oma kon het na een tijdje niet meer aanzien en kwam aanzetten met een mes waarmee je makkelijk een varken kan slachten (lemon grass is ongeveer 1 cm in doorsnede). Ze zette mij aan de kant en deed in een moordtempo (met een moordmes) voor hoe het wel moest. En een kracht dat er uit dat kleine, magere vrouwtje kwam, niet te geloven. Na even snel een kwart gedaan te hebben kreeg ik het reusachtige mes en mocht ik het verder zelf proberen. Hoewel iedereen vrolijk stond te lachen bij mijn pogingen oma te immiteren is het me uiteindelijk toch gelukt het lemon grass te laten zien wie de baas is (oma dus eigenlijk:(). En na drie kwartier konden we eindelijk aan tafel.. ;-).
Ze hebben hier trouwens niet alleen lekkere dingen, ook extreem vieze dingen. Durian bijvoorbeeld, een vrucht die er best ok uit ziet, maar die zo ongelovelijk smerig ruikt dat hij op veel plaatsen verboden is (in gebouwen en de trein bijvoorbeeld). Hij schijnt erg lekker te zijn, maar dan moet je eerst de psychologische grens van je reuk voorbij en dat is mij tot op heden nog niet gelukt. Dan heb je ook nog een soort van gefermenteerde garnalensaus. Het ziet er donkerbruin uit en het ruikt zooooo vies. Ik heb er ook een klein beetje van geproeft, aangezien iedereen fruit erin zit te dompelen waardoor het lekkerder schijnt te smaken, maar het enige resultaat voor mij is dat ik zware kotsneigingen krijg en het fruit niet eens meer proef. Zelfs als ze een klein bakje van dat goedje op 3 meter afstand van me zetten met tegenwind heb ik nog de neiging over m'n nek te gaan en kan ik gewoon niks meer eten. Zelfs niet het lekkere dragon fruit, de heerlijke groene bananen, en al het andere overheerlijke fruit waarvan ik de naam niet ken en de vietnamese naam alweer van ben vergeten.
Binnenkort zal ik wat foto's van fruit en groentestalletjes maken en bij de site plakken, dan kunnen jullie zien hoe heerlijk alles eruit ziet.
Groetjes uit het door regenbuien geteisterde Cantho,
Annette
-
01 Augustus 2005 - 08:54
Lodey:
Wat een "heerlijk" eetverhaal op m'n eerste werkdag.
Groetjes uit hat hoge noorden! -
01 Augustus 2005 - 09:16
Esther:
wauw, als dochter van de groenteboer een verhaaltje naar mijn hart:P:P lange groene slierten--> geen kouseband ofzo? dat zijn een soort van mega-sperziebonen... die durian trouwens hea... die schijnt naar noten met room te smaken:P hebben ze daar trouwens ook hagelslag en pindakaas? ow en over die bananenbloem(en?), kun je ckr niet wat van opsturen? ben reuzebenieuwd naar al die spannende ingredienten... ik kijk nu al uit naar je fotos van groente enzo. stuur trouwens ff je goeie adres op, misschiend dat je fam. en ik havermout en drop kunnen opsturen:P?? dikke kus en veel plezier, groetjes uit het door regenbuien geteisterde groningen:P -
01 Augustus 2005 - 09:24
Bloemhijum:
hallo annette wat een gezellige verhaal over de eetgewoontes in vietnam. we hebben zitten smullen van je verhaal en zien uit naar de foto s van vruchten en groenten
groetjes uit een herfst in de zomerland het friese deel van nederland net zoals de rest momenteel een echt waterland -
01 Augustus 2005 - 11:00
Cees Vada 1925:
Dag Anette,
Doe je daar nog wat anders dan eten? Ik dacht dat je daar voor studie heen was gegaan. Geen paardrijden in VN? Het klinkt in ieder geval allemaal enthousiast.
Vanuit een kil Wageningen de groetjes. -
01 Augustus 2005 - 18:41
Jan Roelof:
Margreet en ik dachten ook direct dat de spercieboonachtige groente Kouseband heet. Hier ook gewoon te koop. Zit ook altijd in Roti gerechten. (surinaamse pannenkoek met groenten en evt. vlees erop).
Ook durian schijnt hier in de groentewinkel te liggen. Zegt Margreet, enb ze zal het me de volgende keer aanwijzen.
Die garnalensaus is natuurlijk heel goed, om die 10 kg van de eerste alinea weer kwijt te raken. of niet.
We genieten van je verhalen. liesf van Jan Roelof en Margreet. -
02 Augustus 2005 - 00:51
Annette:
Voor alle mensen die havermout naar me op willen sturen (;-)) schijn je me te kunnen bereiken op de Uni:
Mrs. T.T.Dung, Annette Boerlage
Faculty of Fisheries, Cantho University
Cantho Province,
Vietnam.
Geen idee of het ook echt aankomt, maar paps en mams zouden eerst een kaart proberen, dus ik zal het even melden als het werkt. -
02 Augustus 2005 - 21:47
Broertje:
Hey zusje, Het begint hier nu wel een beetje saai te worden zonder jou hersen uitleg aan tafel. Maar jah... Als jij je ergens anders vol moet proppen met super lekker voedsel terwijl je van een heerlijk zonnetje zit te genieten, dan moet dat maar. Het weer hier is nog steeds alsof beetje te niet zomer achtig.
P.S. Even een handige tip voor iedereen die dit leest en niet af wil gaan als bekende, mijn zusje is 13 augustus jarig. Dus niet vergeten haar te feliciteren.
Have fun verder zusje -
09 Augustus 2005 - 19:59
Joop:
Chao em Annette,
Em co khoe khong? Em rat tich Viet Nam, phai khong? Em di xe oto hoac xe may? Co le em ngheo va di xe dap?
Co le chung toi gap o Ha Noi!
Hen Gap lai! -
10 Augustus 2005 - 20:06
Inge:
Wat ziet dat er heerlijk uit zeg, al die groenten en dat fruit in je fotoboek.
Wat een prachtige bloem. Is dat net zoiets als de artisjok?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
