Lofoten, Vesterålen en Abisko
Door: Annette
Blijf op de hoogte en volg Annette
21 Juni 2010 | Vietnam, Hanoi
Hi guys,
Daar ben ik weer. Om een beetje chronologisch met de tijd om te gaan zal ik beginnen bij Nederland. Leuk hè, die molens, klompen, tulpen en koeien…
Vervolgens kan ik iedereen aanraden om eens richting Lofoten en Vesterålen te gaan. Prachtig mooi is het daar, zeker als het zonnetje schijnt. Je kan er oa potvissen zien (als je tenminste niet te zeeziek bent) en prachtig klimmen. Het water is zo helder dat je denkt je in een tropische omgeving te bevinden, maar de (water)temperatuur zorgt ervoor dat je niet vergeet dat je je een goed aantal kilometers boven de poolcirkel bevindt. Leuke dorpjes om een beetje rond te hangen, wat te klimmen, een cruise door de fjorden te maken etc. Dat hebben we dus ook maar gedaan.
Al weer een poosje geleden heb ik een stukje Kungsleden gelopen op sneeuwschoenen. Onze trein richting Narvik/Lofoten/Vesterålen kwam langs het beginpunt van die tocht (Abisko) en we besloten om daar ook rond te gaan neuzen om eens te zien wat er onder de sneeuw zit. Er waren best een heel aantal plekken waar dat nog niet te zien was en het was een beetje brrrrrrrrrrrrr allemaal. Maar het voelde net als echte, hopeloze, eindeloze, Arctische wildernis. Wat het ook eigenlijk was (op die (spoor)weg na dan). Dusja, ook mooi. Heeeeeeeeeerlijk al die rust, kou en frisse lucht.
Dan weer Nederland, leuk hè, die molens, klompen, tulpen en koeien… Echt veel tijd om rond te neuzen was er niet, want er moesten ijsjes gegeten worden met Jaap en Wilma (de vlierbloesem uit de uiterwaarden ijsjes zijn er weer!) en ingepakt worden voor Loempialand episode 4. Tja, wat zal er nu weer allemaal gaan gebeuren.
In het vliegtuig dacht ik dat ze een grapje maakten, maar het is hier echt 42 graden Celcius (max van afgelopen week was 46). Met een luchtvochtigheid tegen de 100% is het niet echt meer aangenaam te noemen. Gevoelstemperaturen van 60 graden enzo. Ach ja, ik ben Nederlander, even klagen over het weer hoort erbij… ;).
Verder gaat alles al weer z’n gangetje. M’n werk zorgt uiteraard weer voor de nodige verassingen, en het is leuk m’n vrienden weer te zien. De Vietnamezen houden er nog steeds rare verkeersregels op na, ze sloffen nog steeds, peuteren nog steeds in hun neus, roggelen nog steeds en... het is nog steeds een leuk volkje. Kortom, het is fijn om weer terug te zijn. Hanoi leeft, en ik doe weer eventjes mee.
Voor mensen die me graag willen bellen: 00841263026840. Mailen en skypen mag natuurlijk ook. Of kom eens langs… Hmmmmmmm… rijst eten…
Groet,
Annette
Daar ben ik weer. Om een beetje chronologisch met de tijd om te gaan zal ik beginnen bij Nederland. Leuk hè, die molens, klompen, tulpen en koeien…
Vervolgens kan ik iedereen aanraden om eens richting Lofoten en Vesterålen te gaan. Prachtig mooi is het daar, zeker als het zonnetje schijnt. Je kan er oa potvissen zien (als je tenminste niet te zeeziek bent) en prachtig klimmen. Het water is zo helder dat je denkt je in een tropische omgeving te bevinden, maar de (water)temperatuur zorgt ervoor dat je niet vergeet dat je je een goed aantal kilometers boven de poolcirkel bevindt. Leuke dorpjes om een beetje rond te hangen, wat te klimmen, een cruise door de fjorden te maken etc. Dat hebben we dus ook maar gedaan.
Al weer een poosje geleden heb ik een stukje Kungsleden gelopen op sneeuwschoenen. Onze trein richting Narvik/Lofoten/Vesterålen kwam langs het beginpunt van die tocht (Abisko) en we besloten om daar ook rond te gaan neuzen om eens te zien wat er onder de sneeuw zit. Er waren best een heel aantal plekken waar dat nog niet te zien was en het was een beetje brrrrrrrrrrrrr allemaal. Maar het voelde net als echte, hopeloze, eindeloze, Arctische wildernis. Wat het ook eigenlijk was (op die (spoor)weg na dan). Dusja, ook mooi. Heeeeeeeeeerlijk al die rust, kou en frisse lucht.
Dan weer Nederland, leuk hè, die molens, klompen, tulpen en koeien… Echt veel tijd om rond te neuzen was er niet, want er moesten ijsjes gegeten worden met Jaap en Wilma (de vlierbloesem uit de uiterwaarden ijsjes zijn er weer!) en ingepakt worden voor Loempialand episode 4. Tja, wat zal er nu weer allemaal gaan gebeuren.
In het vliegtuig dacht ik dat ze een grapje maakten, maar het is hier echt 42 graden Celcius (max van afgelopen week was 46). Met een luchtvochtigheid tegen de 100% is het niet echt meer aangenaam te noemen. Gevoelstemperaturen van 60 graden enzo. Ach ja, ik ben Nederlander, even klagen over het weer hoort erbij… ;).
Verder gaat alles al weer z’n gangetje. M’n werk zorgt uiteraard weer voor de nodige verassingen, en het is leuk m’n vrienden weer te zien. De Vietnamezen houden er nog steeds rare verkeersregels op na, ze sloffen nog steeds, peuteren nog steeds in hun neus, roggelen nog steeds en... het is nog steeds een leuk volkje. Kortom, het is fijn om weer terug te zijn. Hanoi leeft, en ik doe weer eventjes mee.
Voor mensen die me graag willen bellen: 00841263026840. Mailen en skypen mag natuurlijk ook. Of kom eens langs… Hmmmmmmm… rijst eten…
Groet,
Annette
-
21 Juni 2010 - 11:27
Doutzen:
Het allerbeste Annette, we gaan je hier erg missen. Ik sowieso! liefs Doutzen -
21 Juni 2010 - 18:31
Jaap:
Hm, dat rijst eten kan me nog wel eens over de streep trekken ;-) -
21 Juni 2010 - 18:31
Jaap:
enne, succes daar! -
22 Juni 2010 - 12:22
Stefanie :
He hoi
leuk om weer van je te lezen,ben benieuwd wat er deze x allemaal weer op het programma staat.
Ben je weer met een nieuw onderzoek bezig.
succes.
Groeten stef -
22 Juni 2010 - 19:57
Sjoerd:
Mooie foto's, leuk verhaal!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
