er was eens.... (tet)

Lang geleden leefde er een arm gezinnetje, bestaande uit man en vrouw, ergens in een klein huisje in het bos. Ze waren arm maar gelukkig. De vrouw zorgde altijd dat het huisje er netjes uitzag en alles goed opgeruimd en schoongemaakt was. Bovendien kon ze heerlijk koken. De man probeerde op allerlei manieren geld te verdienen om te zorgen dat ze konden overleven.
Op een goede dag trok hij erop uit om werk te vinden en liet zijn vrouw achter in hun huisje. Terwijl de vrouw in het huisje aan het werk was trok de man rond en had allerlei baantjes. Hij raakte echter steeds verder van huis en het duurde maar en duurde maar.
De vrouw begon zich zorgen te maken. Haar geld was bijna op en haar man was al zo lang weg. Ze dacht dat hem iets slechts was overkomen en dat hij niet meer in leven zou zijn. Ze wachtte en wachtte en twijfelde en twijfelde. Tot het op een gegeven moment echt niet meer ging en ze besloot te hertrouwen.
Ze vond een man, trouwde er mee en alles ging weer als vanouds. Tot op een zekere dag haar man van huis trok om werk te doen en hij zijn vrouw achter liet in hun huisje. Klopklop, wie kon dat zijn? Tot haar grote vreugde en schrik, stond haar eerste man ineens voor de deur. Ze was blij hem te zien want ze hield erg veel van hem. Ze dacht echter dat haar tweede man niet zo blij zou zijn. Toch wilde ze haar eerste man niet kwijt en besloot hem in de houtstapel te verstoppen.
Haar tweede man kwam thuis en merkte er nies van. Zo ging het een tijd goed, maar de winter kwam eraan. Het werd koud en op een zekere dag besloot de tweede man het vuur op te stoken en hij gooide hout op het vuur. De vrouw zag tot haar schrik haar eerste man in de vlammen verdwijnen. Ze hield zo veel van hem en zonder hem kon ze niet leven. Zonder te twijfelen sprong ze ook in het vuur. Haar tweede man had de eerste man niet gezien en zag ineens zijn vrouw in de vlammen verdwijnen. Hij hield zo veel van haar en zonder haar kon hij niet leven. Zonder twijfelen sprong ook hij in het vuur.

Tjeemig.

Zo komt het dat 7 dagen voor tet Vietnamezen een papieren setje van 1 keukenprinses met 2 keukenprinsen kopen en dat aansteken. Ze verzamelen al het as van afgelopen jaar van offers aan hun voorouders van hun huisaltaar in een zak en kopen 3 karpers. De hele ochtend zijn ze druk bezig om hun huis te poetsen om de keukenprinses tevreden te stemmen. Dan rijden ze ’s middags naar een rivier of meer om de as van hun offers erin te gooien. De 3 karpers worden vrijgelaten. De geesten van de keukenprinses en prinsen gaan per vis naar de hemel. Een mooie grote vis stemt de prinses en prinsen gelukkiger en zorgt voor een betere reis. De as van de offers wordt meegenomen.
In de hemel verzamelen zich keukenprinsessen en keukenprinsen van alle 84 miljoen Vietnamezen. Naast bijkletsen, rapporteren deze prinsessen en prinsen over het wel en wee van hun familie het afgelopen jaar. Het op het laatste moment schoonmaken van het huis geeft een goede laatste indruk en als er veel offer as wordt meegezonden laat dit duidelijk zien dat het een goede familie is.
Je kunt je voorstellen dat het erg druk is in de hemel. Drie keer 84 miljoen geesten is een boel. Maar na 7 dagen, tijdens tet, komen ze weer terug naar hun familie om het volgende jaar het wel en wee van de familie in de gaten te houden.

Terwijl jullie je opmaakten voor Valentijnsdag maakten wij ons op voor tet. Het jaar van de tijger zat erop en het jaar van de kat kwam eraan. (Vietnam hanteert de kat, in oa Mongolië, China, Korea en Japan zijn ze met het jaar van het konijn begonnen). Practisch gezien is tet een 10 dagen vrij periode voor het hele land. Alle winkels zijn dicht, restaurantjes zijn dicht, alles is dicht en deuren worden geseald zodat je er ook niet in kan. Werken is verboden! Mensen zoeken hun wortels op, meestal ergens op het platte land naar de grootouders, om daar gezellig bij elkaar te eten, met de hele familie bij de tet boom. Je hebt 2 soorten van die tet bomen. Het princiepe is hetzelfde als een kerstboom. Je zet hem in je huis en kijkt er naar.

Laat ik nou toevallig met karpers werken en we toevallig (:)) huisschoonmaak hadden op de goede dag… We werkten wel zo laat door dat de vissen 2 dagen later pas vrij werden gelaten, maar binnen een uur zagen we de eerste zonnestralen van een 2 uur durende zonperiode (na 2 maanden grijze lucht). Een duidelijk teken dat onze prinses en prinsessen het niet zo erg vonden dat ze niet in de file naar de hemel stonden en een goede tocht naar de hemel hadden gehad. Nou maar hopen dat ze vooral goede dingen rapporteerden…

Tet zelf was leuk, gezellig eten bij een Vietnameze vriendin thuis en vlak voor 12 uur ’s nachts naar Hoan Kiem meer om naar het vuurwerk te kijken. De rest van Hanoi deed dat ook, maar door het smsberichtje ‘Ga het park in bij boom 99, rechtsaf, ik heb mijn gele jas aan’ konden alle tet-blijvende vrienden (de meesten waren op vakantie in het buitenland aangezien het 10 dagen verplicht vrij is) ons vinden.

Chúc muc nam moi!!

Annette