Hoe het is om een phd student te zijn

Guys oi,

Leuk al die felicitaties, bedankt! Ja, ik ben weer een jaartje ouder/wijzer geworden. Aangezien er nog heel wat wijsheid te vergaren is, ben ik van plan nog aardig wat jaartjes eraan vast te knopen :). Ik heb mijn verjaardag gevierd met een stel vrienden in mijn favoriete restaurantje, gevolgd door een weekend keihard klimmen in Ha Long Bay. Hmmm, wat is het leven toch goed.

Het leven is zoiezo wel goed, want ik heb het hier echt weer heel erg naar mijn zin en heb ik al verteld dat ik de leukste baan van de wereld heb? Ik werk veel, maar het is echt leuk om te doen. Ik hoor vaak dat het zijn van phd student (of aio, de Nederlandse term) geassocieerd wordt met 4 jaar lang met 1 onderwerp bezig zijn, is dat niet saai?
Nee, absoluut niet. Soms natuurlijk wel, maar tjee, ik zal eens vertellen wat ik allemaal aan het doen ben. Ik heb eerst een idee bedacht. Een idee waar nog niet eerder iemand aan heeft gedacht, of in ieder geval heeft nog nooit iemand verteld dat hij/zij eraan gedacht heeft. Het bedenken van een goed idee is lastig kan ik je verzekeren, er zijn veel mensen op deze wereld en er zijn veel dingen waar al eens over nagedacht is. Maargoed, het idee dus, mijn idee, van mij alleen (en natuurlijk een klein beetje van mijn begeleiders ;)).
Ik schreef mijn idee op, ging er eens diep over denken en bedacht een proefje om het idee te onderzoeken. Na overleg met mensen die vaker goede ideeën hebben (begeleiders e.d.) ontstond er een goed proefje. Na deze stap moet het proefje uitgevoerd worden. Waar (Vietnam natuurlijk), hoe (uhm..), waarmee (tja..) en ga zo maar door. Hier begint het echte multi-tasken. Mijn goede idee met bijbehorend proefje betreft slakken en vissen. Slakken en vissen zoeken dus. Hoe houd je ze in leven? Waar vind je ze? Wat voor bakken doe je ze in? Wat moet de waterkwaliteit zijn? Hoeveel eten ze? Hoevaak per dag eten ze? Dat soort dingen moet je allemaal weten. Soms wil je een gesloten recirculatiesysteem. Hoe werkt dat? Maak een bouwtekening, vind iemand die de onderdelen regelt, help het ding in elkaar te zetten, wijs op fouten, het moet optimaal perfect, want mijn vissen voor mijn proefje om mijn goede idee te bewijzen moeten erin!
Stel nou, er komt een moment dat de slakken en vissen het naar hun zin hebben. Dan begint het proefje, dat ik heb ontworpen. Ik heb een plan opgeschreven, ik voer het uit, ik schrijf de resultaten op, ik analyseer de resultaten en ik schrijf er een mooi verhaaltje over zodat andere mensen er over kunnen lezen. En stel nou dat het lukt om dat verhaaltje te publiceren. Dan kunnen jullie op internet of in een wetenschappelijk tijdschrift lezen over mijn goede idee. Hoe vetgaaffantastisch is dat! Jullie weten dan nog niet waar je luchtsteentjes kan kopen om in je vistanks te hangen, hoe vaak je het water van de slakken moet vervangen, hoe je het beste slakbakken schoonmaakt en welke pH waarde optimaal is voor je visjes, maar dat maakt niet uit, je kan me altijd bellen :).
Kortom, het is misschien hard werken, maar het is echt vetgaaffantastisch om phd student te zijn. Zoveel uitdagingen, dingen die opgelost moeten worden, tegenslagen die overwonnen moeten worden. Er zijn zo veel verschillende dingen die je moet kunnen, weten en doen en alles hangt echt van jezelf af. Hoe optimaler je alles voor elkaar hebt, hoe hoger de kans dat je goeie idee publiceerbaar wordt. En hoe fantastisch is het om eens iets bij te dragen aan deze wereld. Al is het misschien maar een klein goed idee, het is wel helemaal in mijn grijze massa ontstaan (en een beetje in dat van mijn begeleiders..). Stel dat het lukt. Hoe vetgaaffantastisch zou dat zijn!

En elke avond, voor ik op mijn fietsje stap om door de rijstvelden richting de drukke weg naar Hanoi te fietsen, wens ik mijn slakken welterusten en loop nog even langs mijn visjes om te kijken of ze nog gelukkig zijn. Ik weet zeker dat andere mensen het anders hadden gedaan, beter of slechter kan allebei, maar dit is mijn idee, mijn visjes, mijn slakjes en ik zal wel even zorgen dat jullie over een poosje alles kunnen lezen over mijn goede idee :).

Groet,
Annette