Mai Cau
Door: Annette
Blijf op de hoogte en volg Annette
01 September 2010 | Vietnam, Hanoi
Guys oi,
Zo, dat vorige stukje klonk interessant hè, over het doen van een PhD. Nou, eigenlijk is het gewoon een kwestie van hard werken, veel te veel overuren maken en in het weekend gewoon vrolijk doorgaan (as some of you may know) ;).
Maargoed, wanneer mogelijk piep ik er natuurlijk even tussenuit en laat de vissen aan mijn hulpje over. Mijn meeste tripjes gaan naar Halong Bay, waar geklommen gaat worden, maar zo heel af en toe klim ik op Nemo (mijn motorbike) om een andere bestemming aan te doen. Bijvoorbeeld een weekendje tussen de heuvels/bergen met 4 meiden, met als eindbestemming een dorpje vlak bij Mai Cau, een stadje vlak bij de grens met Laos.
Na wat avontuurlijke ‘shortcuts’ (de zogenaamde longcuts) kwamen we in Mai Cau aan en reden nog wat door naar onze ‘homestay’. Een homestay is een door de regering goedgekeurde plaats om vreemden te laten overnachten en, zoals het woord al aangeeft, je slaapt bij de mensen in huis. Een vriend van ons had ons dit ‘adres’ (na huis X nog zo’n 10 km rechtdoor, dan rechts op een soort van hoofdweg, ongeveer 10 km weg volgen, dan linksaf naar het tweede dorpje Y) gegeven en tot onze verbazing vonden we het voor het donker was (misschien moet je in dit soort contreien rondtoeren om te begrijpen hoe onmogelijk dit eigenlijk is).
Deze omgeving wordt vooral bewoond door verschillende etnische minderheden. Bij welke we precies beland waren weet ik niet (met zowel onze als hun beperkte Vietnameze kennis werd communiceren niet makkelijker). Het hele dorpje, inclusief ‘onze’ homestay bestond uit huizen op palen. Zo’n huis bestaat gewoonlijk uit een grote kamer waar in geslapen en geleefd wordt, en een keuken waarin gekookt wordt. Wij sliepen gezellig in dezelfde kamer als ons gastgezin. Na een plons in de rivier, avondwandeling door de terras rijstvelden, een heerlijke maaltijd en een goed potje Ligretto was het tijd om de muggennetten op te hangen en lekker in te dommelen. De volgende ochtend na een ochtendwandeling door dezelfde rijstvelden tuften we weer rustig via interessante shortcuts terug naar Hanoi en m'n visjes.
Annette
Zo, dat vorige stukje klonk interessant hè, over het doen van een PhD. Nou, eigenlijk is het gewoon een kwestie van hard werken, veel te veel overuren maken en in het weekend gewoon vrolijk doorgaan (as some of you may know) ;).
Maargoed, wanneer mogelijk piep ik er natuurlijk even tussenuit en laat de vissen aan mijn hulpje over. Mijn meeste tripjes gaan naar Halong Bay, waar geklommen gaat worden, maar zo heel af en toe klim ik op Nemo (mijn motorbike) om een andere bestemming aan te doen. Bijvoorbeeld een weekendje tussen de heuvels/bergen met 4 meiden, met als eindbestemming een dorpje vlak bij Mai Cau, een stadje vlak bij de grens met Laos.
Na wat avontuurlijke ‘shortcuts’ (de zogenaamde longcuts) kwamen we in Mai Cau aan en reden nog wat door naar onze ‘homestay’. Een homestay is een door de regering goedgekeurde plaats om vreemden te laten overnachten en, zoals het woord al aangeeft, je slaapt bij de mensen in huis. Een vriend van ons had ons dit ‘adres’ (na huis X nog zo’n 10 km rechtdoor, dan rechts op een soort van hoofdweg, ongeveer 10 km weg volgen, dan linksaf naar het tweede dorpje Y) gegeven en tot onze verbazing vonden we het voor het donker was (misschien moet je in dit soort contreien rondtoeren om te begrijpen hoe onmogelijk dit eigenlijk is).
Deze omgeving wordt vooral bewoond door verschillende etnische minderheden. Bij welke we precies beland waren weet ik niet (met zowel onze als hun beperkte Vietnameze kennis werd communiceren niet makkelijker). Het hele dorpje, inclusief ‘onze’ homestay bestond uit huizen op palen. Zo’n huis bestaat gewoonlijk uit een grote kamer waar in geslapen en geleefd wordt, en een keuken waarin gekookt wordt. Wij sliepen gezellig in dezelfde kamer als ons gastgezin. Na een plons in de rivier, avondwandeling door de terras rijstvelden, een heerlijke maaltijd en een goed potje Ligretto was het tijd om de muggennetten op te hangen en lekker in te dommelen. De volgende ochtend na een ochtendwandeling door dezelfde rijstvelden tuften we weer rustig via interessante shortcuts terug naar Hanoi en m'n visjes.
Annette
-
01 September 2010 - 09:32
Marjolijn:
Hey Annette,
Gave foto's :-)!! -
01 September 2010 - 11:47
Ton Van Der Weerd:
Ha die Annette,
Die helm staat je goed. Leuk om weer even wat te lezen en te zien van je. Hier alles goed. Finland gaat prima. Ze willen zelfs de EC-21 in mei 2011 organiseren. We zullen zien.
Liefs, Ton. -
01 September 2010 - 11:55
Mariska:
wow! wat is het daar mooi zeg.. -
01 September 2010 - 14:39
Charel:
Die paalwoningen komen bekend voor :P
Ik merk wel op dat je nog niet de laatste nieuwe mosq. nets gebruikt. Vandaag kreeg ik te horen dat ik misschien al begin dec. die kanten opkom. Dan kan ik je wel 1 van de betere netten toeverdelen, goeie connecties onderhouden é :P
Grtz, Charel. -
01 September 2010 - 19:55
Lodey:
Wow, wat mooi!
Groetjes van de hele familie uit bosbessenland, vooral veel cantarellen op dit moment, -
02 September 2010 - 20:36
Jaap:
Ah, de Ligretto-koorts is ook aangeslagen in Azië. Leuk om te zien dat je er wat aan hebt ;-)
Enne, dat mtorfietsje.. is dat waar ik op achterop moet?!
Groetjes! -
03 September 2010 - 20:22
Sjoerd:
Nice,
Mooie plaatjes en klinkt als mooie avonturen...
Have fun...
groetjes -
06 September 2010 - 20:46
Ruud:
Hoi Annette,
Frank attendeerde me er tijdens ons tochtje Rottumerplaat op dat je weer wat leesvoer had geplaatst. Snel maar ff kijken.
Prachtig momo'tje. Doet ie het beter dan je sojaolie-fiets? Heb je nog wat aan mn tips gehad?
Die paalwoning ziet er trouwens prachtig uit. Leuk die tripjes 'out of the city' met short- en longcuts.
Ik denk dat je inmiddels expert-puzzelritrijder (scrabble) bent na dit soort omzwervingen.
Veel plezier en succes met het werk.
Zie ik je binnenkort weer eens tussen de zeehonden?
Groeten uit Wijckel -
09 September 2010 - 11:48
Tobias:
Heej Annette,
Mooi verhaal weer!De foto's zijn weer om jaloers te worden!
Maak je de mensen niet te hard in met lgiretto, anders durven ze niet meer:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
