Laos

Hallo,

Bedankt voor alle e-mailtjes. Sorrie als ik eens eentje niet beantwoord, maar meestal valt de boel hier uit en na de zoveelste keer opstarten en wachten heb ik het wel eens een beetje gehad -> het ligt dus niet aan jullie :).

Ondertussen vermaak ik me prima in Luang Prabang. Vientienne, de hoofdstad, was een beetje te vergelijken met Wageningen, misschien nog wat rustiger en een minder hoogbouw. Echt dichtbevolkt is dit land bepaald niet. In Vang Vieng heb ik een kanotocht gemaakt, wat nogal grappig was aangezien ik de enige was die kon kanoen (15 niet), onze gidsen met z'n 2en in een tweepersoonskano vooropvoeren en bij elk waterversnellinkje de helft van de kano's omsloeg, waarop ze tegen de stroom in ongeveer 10 minuten erover deden om de 'slachtoffers' te bereiken. En het type kano dat ik had zou Utoq (mijn kano'tje thuis) aardig wat grijze haren bezorgen, maar het gaat om het idee natuurlijk. Haloverwege raakten er 2 mensen kwijt, waar een gids met mijn kano achteraan ging. Dat was voor het laatst dat ik m'n kano zag, dus kon ik tussen 2 duitse meisjes in een 2 persoons kano klimmen en heb alle waterversnellingen in kleermakerszit gedaan. Onze kano ging ook nog lek en toen dat verholpen was en we samen met de gidsen de groep gingen inhalen bleken ze bijna allemaal gekapseisd ergens in de bosjes te liggen. Halverwege gingen we nog een grot bekijken die grotendeels onder water lag, dus moesten we allemaal op een band gaan liggen en ons aan een touw door de grot heen trekken. Een heel claustofobisch avontuur, maar wel leuk en mooi. Uiteindelijk, wonder boven wonder, zijn we nog levend aangekomen ook.
Nu Luang Prabang dus. Een erg mooie koloniale stad met leuke huisjes waar zich waarschijnlijk ook de mooiste waterval van Laos bevind. Overal zijn kleine straatjes en gangetjes en stoepjes en winkeltjes. Het oude gedeelte wordt omsloten door twee rivieren.
Met 2 stelletjes ben ik ook naar de disco geweest. Jaja. Begint om 9 uur hier en gaat om half 12 dicht. Eerst begonnen ze allemaal Thais te dansen (dubieuze, maar erg mooie handbewegingen) maar later werdt de muziek wat westerser en durfden we onze dansstijlen te meten met de locale bevolking. Met m'n 1.83 m had ik heel wat bekijks... ten hoogt van m'n navel ;-).
Morgen ga ik richting de Vietnamese grens, op een plek die nog niet zo lang open is voor buitenlanders, dus ik ben benieuwd. Voor de mensen die zich zorgen maken dat ik niet meer aan de slag ga met de vietnamese meervallen, de 13e moet ik me melden op het vliegveld van Saigon en dan begint het harde doch hopelijk interessante leven van de student weer.

Groetjes Annette