maanfeest

Hallo,

Voor ik begin even een paar mededelingen van huishoudelijke aard (altijd al eens willen zeggen :)). In de competitie 'stuur Annette iets met de post' heeft zich afgelopen week een winnaar gemeld. Het is Rianne het eerste gelukt mij te bereiken. Gefeliciteerd Rianne !!! Passende beloning volgt nog....
Voor de mensen die hun verzenddatum willen vergelijken: Riannes Brief is op 22 08 05 afgestempeld in Nederland. Top 3 tot nu toe:
1: Rianne
2: Tobias, Jaap, Wilma & Marielle (met foto's -> leukleuk, tnx)
3: ..... (blijft nog even een verassing)
Kort samen gevat: blijf vooral mailtjes sturen en vergeet die post maar.

Ok, afgelopen weekend was het mid-herfts maanfeest. De hele maand al is Vietnam in het teken van deze maand (maan-maand = chinese maand, afhankelijk van de maanstand). Er word overal maan-cake verkocht en lantarens voor de kinderen. Deze zaterdag was het echte feest. M'n begeleider had bedacht dat het leuk voor me was haar kinderen te begeleiden naar het kinderfeest van de uni, dus met gemengde gevoelens ik m'n goeie outfit aangetrokken en de kiddo's achterna.

Het feest werd geopend door een drakendans. Ik gelijk weer helemaal gelukkig. Dat moet je echt eens memaken, supersupergaaf :). Een draak bestaat uit 2 kerels, waarvan eentje de achterbenen en de flanken is en de ander de voorbenen en de kop. Die kop had lichtgevende ogen, met wimpers die open en dichtkonden en een bewegende bek (bijden bestuurd door de voorbenen-kerel). Op het ritme van harde trommels werd er een toneelstuk uitgebeeld van een man die draken ging temmen. Ongelovelijk hoe echt het leek. Op en duur lagen die beesten te slapen en ging hun mond af en toe open en dicht alsof ze een beetje aan het snurken waren en de achterste kerel maakte bewegingen met zijn armen waardoor het net leek of de flanken ook meeademden. Geen idee hoe ze onder het kleed dit met elkaar communiceerden, maar het leek geweldig. Uiteindelijk werden de draken weer wakker en gingen ze weer dansen en vechten. Supergaaf.
Na het kinderfestijn ging ik met Quyen (de zus van m'n begeleider, maar nu met de naam goedgespeld ;-)) naar de tilapiacage. Overal in de stad hingen lantarens en waaren mensen aan het feesten. Toen we in de houten boot stapten en het water opgingen voeren we tussen de lichtjes door. Mensen maken namelijk papieren bootjes en doen daar een kaarsje op en laten het geheel met de stroming mee de rivier op drijven.
Bij de kooi aangekomen gingen we aan de sterke drank (vraag me niet wat precies, maar ongetwijfeld gemaakt van rijst) en maan-cake tussen de voorbijdrijvende lichtjes en met de lichten van de rest van de wereld op de achtergrond :). Wouw.

Beetje balen, maar de volgende morgen om 4.30 vertrok de bus naar Angiang province (tegen Cambodja aan), waar ik en Kha (een van de studenten die ons helpen) vissen gingen sampelen terwijl mijn begeleider haar praatje hield en andere mensen visboeren enquetes gingen afnemen. Gelukkig was iedereen de nacht ervoor aan het maan-feesten geweest, dus was het lekker rustig in de bus heen en terug.

Dit was het wel weer zo'n beetje. De afgelopen paar dagen is het hier weer erg hard aan het regenen. De rivier heeft zich uitgebreid tot in de straat en halverwege ons platje. Het ziekenhuis schijnt onder water te staan (m'n begeleider was gister op bezoek maar is nu verkouden aangezien ze de hele tijd tot halverwege haar kuiten in het water stond; de bedden kwamen nog net boven het water uit volgens haar, dus niks aan de hand.... Raar volkje). Kleren wassen is nu ook uitgesloten omdat het niet meer droog te krijgen is. Lekker ranzig zooitje. Maar ik mag niet klagen, want er zijn genoeg boeren die moeten verkassen en nu vissen vangen in hun ondergelopen rijstvelden.

Groetjes uit het vochtige oosten,

Annette