Congres

Hoihoi,

Afgelopen week heb ik genoten van een weekje Taipei (hoofdstad van Taiwan, en als dat ook onbekend is, een eiland midden rechts van China, behorend bij China, maar toch op een zekere manier onafhankelijk; niet het eiland wat onderin dicht bij Vietnam ligt). Ik had daar een congres, over ziektes in de Aziatische aquacultuur en aangezien ik nu toch aan het wetenschapperen ben zal ik dit verhaaltje ook maar een wetenschappelijke draai gaan geven vanaf nu. Ik begin dus met:


Het abstract (een samenvatting waar de hoofdmoot in moet staan, maar moet de lezer ook aanmoedigen het hele artikel te willen lezen).
Annette was een week in Taiwan en heeft daar veel ervaring in de wetenschap opgedaan. Tevens Taipei leren kennen, een nogal verwesterlijkt Aziatisch land. Alles is boven verwachting verlopen.

De inleiding
Taiwan is een mooi eiland. Er is erg makkelijk te reizen, de treinen, bussen en metro zijn allemaal begrijpelijk geregeld en naast Chinees zijn er vaak Engelse aanwijzingen. De meeste mensen, zelfs oudere, spreken behoorlijk Engels en ze zijn erg hulpvaardig. De stad Taipei lijkt absoluut niet op Zuidoost-Azie, het is een soort midden tussen Hong Kong/Singapore en Hanoi/Bangkok. Kortgezegd, het is er geen zootje, het is begrijpelijk geregeld, het is niet smerig, er lopen niet overal beesten en ook niet overal mensen dingen te verkopen, het is rijker, de mensen zijn groot en er zijn in verhouding erg weinig motorbikes en veel auto’s (hoewel mensen die nog nooit in ZO-Azie waren geweest daar anders over dachten). De verkeersregels zijn zodanig dat je er met je Europese rijbewijs mag rijden, ik heb zelfs een flitspaal gespot. In het midden liggen Bergen waarvan de hoogste 3997 meter. Er zijn veel ‘ hot springs’ danzij de ligging op de rand van een tectonische plaat. Waar geen heuvel is is stad, veel hoogbouw in de omgeving van Taipee, de rest heb ik geen mening over, maar de westkust is vooral volgebouwd, de oostkust vooral mooi.
Het congres duurde 6 dagen en ik moest een praatje houden halverwege over mijn model. Veel interessante onderwerpen, en nog meer interesante mensen, dat beloofde dus wat!
Samenvattend, te weinig vrije tijd, maar te veel interesante praatjes zorgden ervoor dat ik m’n week wel door ging komen.

Materiaal en Methoden
Een beetje moed, een glimlach, een mantelpakje en een vleugje mascara…

Resultaten en discussie (normal 2 afzonderlijke hoofdstukjes, maarja, ik ga dit toch niet publiceren… :))
Deel 1, Taiwan.
Helaas kan ik wegens technische omstandigheden niet verwijzen naar figuren, maar ik weet nu zeker dat het eiland een bezoekje waard is. Ik ben de eerste dag met metro, trein en bus naar een kaap gegaan (voor de verandering) waar de Pacific en de Chinese ocean elkaar omarmen (wat mooie stroomeffecten geeft!). Het was een superwandeling, waarbij ik omringd door vlinders tot de vuurtoren ben gelopen en terug langs (en in natuurlijk :)) de zee waarbij de rotsen aan de ene kant 6 miljoen jaar oud waren en aan de andere kant 60 miljoen. Prachtig. De sporten die ik onderweg ben tegengekomen: duikers, snorkelaars, een rotsklimgebiedje, fietsers die een rondje om het eiland aan het doen waren, zeekanovaarders…. Need I say more? Ik begon me serieus af te vragen waarom dit niet een megapopulaire vakantieplaats is, maar ik moet ook eerlijk bekennen dat het wel 37 graden was, dus niet echt een ideale wandel/klifbeklim temperatuur, maar dat is alleen zomers en er kwam een typhoon aan dus daar gaat altijd een warme temperatuur aan vooraf. Taipei zelf is niet een stad om echt voor de stad heen te gaan, hoewel ik me uitstekend vermaakt heb in het uitgaansleven (socializen is altijd onderdeel van zo’n congres, schijnt :), alleen slapen is soms ook noodzakelijk), het hoogste gebouw in de wereld (Taipee 101) en een supermooie tempel iets buiten de stad. En lekker eten, hmmm, je hoeft hier veel minder op te letten wat je eet dan in Vietnam (ziektetechnisch gezien), erg makkelijk dus. Ow, en je kan leuk shoppen :).

Deel 2, congres.
Het congres zelf was echt megainteressant en de mensen ook heel leuk, ik heb veel nieuwe kennissen (of laat ik het zo zeggen, heel veel mensen kennen mij nu) en een aantal uitnodigingen om eens te komen buurten in bv. Singapore. Het presenteren ging wel aardig, de laatste dag kreeg ik de tweede prijs in de catogorie ‘oral presentations’, joehoe! Dat levered weer 400 usd, 3 volumes van ‘Diseases in Asian Aquaculture’ (en bedankt, er geld een maximum aantal kilo’s in het vliegtuig hoor…) op. Veel positieve reacties, leuk!

Conclusie
Een geslaagde week!

Referenties
Lonely planet van Taiwan

Groeten,

Annette