Cairns naar Brisbane

Alrait kais,

Tjee, de tijd vliegt. Na het minder tropische (dan we verwachtten) Kakadu en Lichfield ontdekten we dat het echte tropische regenwoud zoals we dat kennen van Indonesie, Maleisie en Thailand zich meer in de buurt van Cairns bevind. Nat, groen en vol met bomen :). Hier kwamen we ook een soort blauwe, met kalkoenhoofd opgewaardeerde emu tegen die hier bekend staat als de inmiddels zeldzame Cassowarie. Rare vogel.
Ook zagen we de Ornithorhynchus anatinus, beter bekend als de platypus of het vogelbekdier. Het is een zoogdier dat eieren legt, een vogelsnavel heeft, z'n babies melk geeft via melkklieren, z'n lichaamstemperatuur varieert en dan zwemt hij ook nog eens als een vis in het water. Het is dus voor biologen een zeer interessant schepsel. De eerste europeanen die het dier zagen (iemand had er eentje meegenomen naar Europa) dachten dat iemand met schaar en lijm iets in elkaar geknutseld had en geloofden niet dat het dier echt was.
Hier in Australie komt trouwens nog een eierleggend zoogdier voor, de echidna (Tachyglossa) of mierenegel. Dit is soort egel met stekelvarkensstekels, schildpadpoten en een miereneter neus. Ook deze hebben we in het wild gezien en wel in Canarvon gorge, een nationaal park waar in een ongeveer 600 meter hoog plateau een rivier door de eeuwen heen is ingeslepen. Het gevolg is nu een geul zoals je die bij laag water op de wadden ziet. Door deze geul stroomt een beetje water, eens per paar jaar komt er een woeste stroom doorheen. In elke zijtak van de geul zijn verschillende bijzondere planten en rotsformaties te zien.

Maargoed, de kust... Dit stuk Australie staat bekend om het Great Barrier reef, en dat was ons ook niet ontgaan. We hebben heerlijk gesnorkeld en gedoken. Bovendien hebben we van de prachtige stranden bij de Whitsundays genoten, waar we een driedaagse zeiltocht met een trimaran deden en 's nachts in de rechter zijdrijver van de Avatar sliepen.
Nog verder naar het zuiden heb je Fraser, het grootste zandeiland ter wereld. Men zegt dat er meer zand ligt dan in de Sahara, maar ik kan me niet voorstellen dat iemand dat ooit is uit gaan zoeken. Er staan veel bomen, midden op het eiland is zelfs een stukje met 2000 jaar oude tropenreuzen. Hoe die bomen omhoog blijven in het zand? Ze hebben hun wortels in elkaar verweven, maar bij een sterke wind wordt iedereen uit het midden geevacueerd omdat er nog relatief vaak een boom omvalt. Ook heb je een paar meren waar het bodemafval door de eeuwen heen tot een 95% impermeabel schaaltje is omgevormd, waardoor het zoete regenwater er gewoon in blijft en niet door het zand wegvloeit. En dan heb ik het nog niet eens over alle haaisoorten die je hier omheen kan vinden... niet zwemmen dus :(.

Kortom, ik heb het erg naar mijn zin en ben gefascineerd door alles wat ik zie en leer. Hier in Brisbane zijn we bij Fred en Fenna (Fenna is een tante van me) binnengevallen. Ze hebben een erg mooi apartement vlak bij het centrum en hebben ons meegenomen voor een dagje kamperen op het strand! Joehoe... Heerlijk om ze te zien en van Fenna's kookkunsten te genieten ;). Maar vooral lekker om even niet alles te hoeven regelen en alleen maar lekker te genieten en rustig aan het naar-huis-gaan idee te wennen.

Groetjes,
Annette