Wat vragen over Australie.

Hoi Allemaal

Aangezien ik al weer in Vietnam zit (waar het flink warm is en tyfoon seizoen) zal ik nog even een paar vragen beantwoorden die ik mezelf voor het gemak maar even stel. Volgende keer kom ik het graag persoonlijk allemaal uitleggen.. Excuses dat het een beetje een lang verhaal is geworden, maar ik had ook zoveel vragen aan mezelf ;).

Wat vond je het lekkerst in Australië?
De ijsjes in Darwin.

Wat het viest?
Brood, jak! Met al die Europese immigranten zou je toch verwachten dat er toch wel een paar bakkers tussen zitten…

Wat was je favoriete vogel?
De kraai (saai he), maar ik heb wel massa’s mooie andere vogels gezien, zoals cookaburra’s, emu’s, albatrossen, wedge tailed eagles, major Michells, cassowaries, red tailed black kaketoes, yellow headed white kaketoes en vele anderen. Maar het beste gesprek is toch te voeren met een kraai. De witte kaketoes gaat ook wel, maar die maken zo’n rotherrie. En major Michells zijn gewoon prachtig!

Wat vond je het mooiste gebied?
Tjee, lastig. Het is allemaal bijzonder op z’n eigen manier. Ik vond de outback geweldig, maar het great barrier reef ook. Tasmanie is zeker een beauty op zichzelf, doordat het daar niet droog is maar nat ook heel anders.

Wat vond je het bijzonderst?
Uluru in de regen met 2 regenbogen eromheen tijdens de zonsondergang, prachtig! En de eerste keer dat ik het opera house zag, je ziet dat ding altijd overal op plaatjes, het is zo raar die in het echt te zien.

Heb je een goeie tijd gehad?
Zeker! Het was leuk en ook weer erg gezellig met Rianne! We zijn een goed op elkaar ingespeeld team ondertussen.

Waar ergerde je je het meeste aan?
Naast het gekrijs van de kaketoes was dat toch wel het verkeer. Australiërs hebben een in mijn ogen zeer gevaarlijke manier van rijden. Het land is vrij leeg, dus ze lijken de gok maar te nemen dat er toch niemand aankomt en gewoon maar in te halen, brrr. Dit is beslist geen uitzondering op de regel, ze doen het allemaal.

Wat vond je eigenlijk van Australië?
Nou, heb je even tijd? Het land is enorm, het is zeker een continent en geen land. Er wonen maar een paar miljoen meer mensen in heel Australië dan in Nederland, terwijl ons piepkleine landje maar half zo groot is als Tasmanie. Veel ruimte dus. Bijzonder dat de regering het toch nog een beetje welvarend weet te houden.
De ziektezorg is nog niet al te best, daar moet nog wat aan gewerkt worden. Bovendien zijn er boeren die op een afstand Amsterdam Rome van het ziekenhuis afwonen (geen ambulance op 15 minuten afstand dus). Op de website van de flying doctors kun je een gebruiksaanwijzing vinden om een landingsbaan aan te leggen. Als er een noodsituatie is en ze langs moeten komen wordt er eerst een vlucht vlak over de landingsbaan gemaakt om de kangoeroes en ander wild eraf te jagen voor ze echt landen. Kinderen moeten soms 150 km met de schoolbus voor ze op school zijn of ze krijgen thuisscholing via radio en pa & ma.
Verder zijn de Aboriginals pas in 1966 tot mens verklaard (dat is dus 40 jaar geleden!). Tot die tijd mocht je ze gewoon afschieten als ze lastig waren. In Tasmanie en het zuiden zijn dan ook geen Aboriginals meer te vinden, terwijl het noorden en midden nog wel wat hebben. De Aboriginals waren nog niet erg ver met hun uitvindingen. Ze hadden nog geen metaal uitgevonden. Plots komen er vliegtuigen over, treinen voorbij en moeten ineens jaren evolutie overslaan en meedoen met onze maatschappij. Dat gaat natuurlijk niet. Momenteel krijgen ze alleen al door het zijn van Aboriginal een maandelijkse uitkering. Hier hoeft niet voor gewerkt te worden, wat resulteert in een drankprobleem. Eigenlijk zou je ze in een reservaat moeten stoppen en op een versnelde manier kennis laten nemen van wat wij door de eeuwen heen geleerd hebben. Of ze gewoon met rust laten en vertrekken uit Australië, maar dat is niet meer ongedaan te maken. En het is ook niet ethisch om ze uit te sluiten van alle bronnen die we hebben. Een lastig probleem dus.
Alle geïntroduceerde dieren maken net zo goed als de geïntroduceerde mensen een rommeltje van het land. De canethods (een soort giftige padden uit zuid Amerika), wilde zwijnen, kamelen, konijnen, katten.. van alles heeft z’n negatieve invloeden op de inheemse soorten. In het Northern Theritory is het zelfs verplicht een canathod te doden als je er een tegenkomt, je kan een boete krijgen als je het niet doet.
Dan is er nog het identiteitsprobleem van de Australiërs. Want, wat is een Australiër? Je hebt de Engelse en andere Europese kolonisten, de Aziatische en zelfs Afrikaanse vluchtelingen die met een bootje aankomen en de Aziatische kolonisten. Samen proberen ze er wat van te maken, maar in 200 jaar een eigen identiteit ontwikkelen uit alle verschillende culturen gaat niet zo gemakkelijk. Wij Nederlanders hebben er al eeuwen over gedaan en dan nog heeft Friesland eigenlijk liever een eigen bestuur en zijn er duidelijke verschillen tussen gebieden als Groningen, de achterhoek en Brabant. Australië is aan het puberen en weet nog niet goed wat ze met zichzelf aan moet. Helaas gaat dat momenteel niet altijd geweldloos.
Een volgende puntje wat ik even niet kan laten om te noemen zijn de historical sites. Wij Europeanen hebben flinke historie, ik las ergens dat Griekenland dit jaar 5 duizend jaar oud wordt. Australië (en dan heb ik het over de momenteel overheersende westerse cultuur) is pas halverwege de 5 honderd jaar oud. Een historical site kan zo maar een ruïne zijn van een huis waar een boeren gezin 40 jaar geleden woonde, maar die vertrokken is omdat de grond te droog was, de put te leeg, of omdat ze er gewoonweg geen zin meer in hadden. We zaten altijd grapjes te maken over de historical sites, maar diep van binnen begrepen we ook wel dat je bij maar een heel geringe hoeveelheid aan geschiedenisplaatsen er toch wat van moet maken.
Australiërs, en vooral de gepensioneerden en de jongelui zijn namelijk gek op reizen in eigen land. Ze doen dat voor zover het budget het toelaat in campers, vouwwagens of auto’s waar in geslapen wordt, maar allemaal zijn ze op weg naar de natuursites en de historical sites. En dan kun je maar beter ervoor zorgen dat die er zijn…
De natuursites zijn natuurlijk prachtig en divers. Het is even een stukje rijden, maar dan ben je meteen in een andere wereld en is er wel weer iets prachtigs om te zien. Veel beesten ook en omdat vele Australische diersoorten buideldieren zijn, zijn ze heel anders dan die van ons. Ik had in mijn hoofd een lijstje met alle dieren die ik in het wild wilde tegen komen en eigenlijk heb ik ze allemaal gezien. Je moet er een beetje moeite voor doen, maar echt lastig is het niet. Bijzondere rotsformaties, indrukwekkende kustlijnen, droge woestijnen, nat regenwoud en koraal, je hebt het allemaal.

Enuh.. hoe zit het met de backpackers?
Het is helemaal in onder jonge mensen om een tijdje in Australië te backpacken. Natuurlijk houden wij ook van een biertje op z’n tijd, maar 18 jarige feestbeest feestjes is niet helemaal onze stijl. Hoewel ons budget wel een beetje overeen kwam met deze springende opgemaakte medeaardbewoners hadden we weinig last van ze en konden prima ons eigen ding doen. En we zijn uiteraard tegen het in hokjes plaatsen van mensen en zijn ook een heleboel backpackers tegengekomen waar we het uiterst prima mee konden vinden.

Budget?
Australië is wel een stukje duurder dan ik gewend ben in Azië. Het is echt ook wel eens fijn dat dingen op een westerse manier geregeld zijn. Elk nadeel heb z’n voordeel :). En nu weer even sparen..

Hebben jullie nog gefietst?
Natuulijk :). Al kunnen we aanraden om geen gebruik te maken van de gratis stadsfietsen in Adelaide. In Alice Springs hebben we een mooie fietswoestijntocht gemaakt van ongeveer 50 km. De meeste tochten hebben we echter lopend gedaan of in de auto.

Hebben jullie nog last gehad van de Australische dodelijke fauna?
Nee, gelukkig niet. Het was winter, dus de meeste insekten, slangen en schorpioenen waren in hun winterslaap of op z’n minst minder actief. We hebben nog wel wat slangen gezien en natuurlijk spinnen, maar geen nare ontmoetingen gehad.

Winter?
Ja, het is een duidelijke fabel dat het altijd lekker warm is in Australië. In de winter is het gewoon koud. Met 3 truien en windstopper aan is het nog steeds koud. En dan heb ik het niet alleen over cradle mountain (Tasmanie) en de snowy Mountains, maar ook Sydney, Melbourne, Adelaide en een bewolkte woestijndag. Allemaal koud. Brrr…

Wat vond je van de taal?
Het Australische Engels is best te verstaan, al is er behoorlijk wat sleng. ‘No worries’ betekend niet dat iemand denkt dat je je zorgen maakt. Het betekend gewoon alsjeblieft of goed. Australiërs plakken ook overal ie achter. Brakkie = brackfast, thingie= thing, frontie = front, barbie = barbecue, sunnie = sunglasses, freshie = fresh water crockodil. Ga zo maar door. Erug grappig, ze hebben het ook zelf niet door (he Fenna :)).

Ok, dat was denk ik wel ongeveer het meeste wat ik mezelf nog afvroeg. Bij meer vragen of toeleg kun je me altijd mailen (een beetje Nederlandse aandacht hier in Vietnam is altijd zeer welkom). Ik heb ook nog een paar leuke foto’s bijgevoegd.

Groetjes,
Annette