Nha Trang

Hallo,

M'n begeleider zou vorige week zaterdag op vakantie gaan en ik zou deze week lekker voor mezelf hebben, vissen bestellen en met het voer bezig gaan. Helaas pindakaas, door wat omstandigheden kon ik hier niks doen, dus zei m'n begeleider (het was inmiddels 10 uur voor ze zou vertrekken) ok, je kan met mij mee. Eigenlijk was het meer: ok, dan ga je met mij mee. Maargoed, ik dacht waarom ook niet, als ik er zat van ben pak ik een bus ergens anders heen. Ik had de ilusie dat we naar Dalat gingen, maar het bleek Nha Trang te zijn. Niet verkeerd, aangezien het strand er erg goed is en ik de vorige keer Nha Trang geen toeristische dingen had bekeken, maar alleen het onderwaterleven en de boeiende zandkorreltjes op het strand.

Volgende ochtend 5 uur zouden we vertrekken, alleen was ik door m'n wekker heen geslapen, dus werd ik om kwart over 5 gewekt (schaamschaam). Volgende verassing, we gingen niet met haar familie ofzo, maar met een bus vol mensen van het vissendepartment. M'n eerste echte groepsreis dus. Dat is nog eens wat anders dan in je eentje door allemaal landen reizen. Maarja, 5 daagjes zou ik nog wel overleven dacht ik zo.

15 uur later kwamen we in Nha Trang aan. Ik moet bekennen dat de kinderen die mee waren echt ongelovelijk rustig bleven tijdens de busrit. 15 uur in een bus met slecht werkende airco terwijl het 32 graden is is echt geen pretje, maar er heeft niet een gehuild, gekrijst of wat dan ook. Dat geld trouwens ook voor de rest van de vakantie, kinderen zijn hier echt anders dan bij ons...

Maargoed, 15 uur later dus, kwamen we aan in een hotel in Nha Trang. Ze wilden mij eerst alleen op een kamer doen, maar ik vond het veel leuker om met 3 vietnamese meiden van de zelfde leeftijd op een kamer te slapen en zij vonden dat ook wel spannend, dus zo gezegd zo gedaan. Toen ik in m'n slaap t-shirt uit de douche kwam durfde er ineens niemand meer bij me in bed te kruipen aangezien ik geen broek aanhad. Maar uiteindelijk ging er toch maar eentje naast me liggen aangezien ze moeilijk de hele nacht kon blijven staan. De mensen zijn hier zo preuts. Ze zaten de hele avond te giebelen over hun zwemkleren en legden me uit dat vietnamese vrouwen het niet fijn vinden hun lichaam te laten zien.

De volgende dag bleek hun zwemkleding uit korte broek en t-shirt te bestaan. Zodra ik de zee zag was het kleren uit en hoppa, in m'n bikini de zee in. Iedereen zat me wat aan te staren wat opzich niet zo raar was aangezien ik lange blonde haren heb, zelf nogal lang ben en op de meeste stranden ook in europa daarom wel nagekeken wordt, maar hier bestaat zwemkleding dus uit gewone kleren en aangezien we op een strand waren waar allen Vietnamesen waren en ik de enige bikini van het strand aan had kun je je voorstellen dat ik nogal wat bekijks had.
Om op een strand in kleren rond te lopen gaat met toch echt te ver, ik wil me best aanpassen, maar er zijn duidelijk grenzen en dit is er een van. Ik dus gewoon lekker zwemmen in m'n bikini. Volgende verassing: Vietnamesen kunnen niet zwemmen. En ze willen niet bruin worden. Dan vraag je je af waarom ze op vakantie naar het strand gaan. Tja, goeie vraag, ik ben er nog steeds niet achter. Ze plonzen met z'n allen wat in het water bij de kustlijn en hebben de grootste lol, om vervolgens onder enorme parasollen op het strand te gaan zitten kletsen. De kinderen worden in zwemvesten gestoken (van die enorme knal oranje) en dienen hierin dicht bij de waterlijn te blijven. Gelukkig bleven ze volhouden dat ze het leuk vonden, dus ik kon me gewoon lekker ammuseren.

De volgende 3 daagjes hebben we alles gedaan wat er te doen valt. Snorkelen (ik en een paar moedige mannen met zwemvesten), boedha beelden bekijken, eilandjes hoppen, zee-aquarium zien, gezond modderbaden in het spa-centrum (ik heb nou een babyhuidje en voel me jaren jonger :)), monkey island overleven (een eiland waar ze allemaal aapjes hebben losgelaten) en de khmer pagoda fotograveren. Gelukkig kon ik af en toe ontsnappen om lekker langs het strand te wandelen, Nederlandse boeken in te slaan in de toeristenwinkeltjes en zelfs eens lekker westers op stap te gaan.

De laatste nacht ben ik namelijk lekker fout naar de Sailing-club gegaan, wat erg veel weg heeft van een gewoon danscafe. Lekker met Westerse mensen bier en cocktails gedronken. Erg fout, maar wel heerlijk na een lange tijd alleen maar Vietnamese dingen te doen, nooit te verstaan waar mensen over praten enz. Beetje jammer dat ik om 2 uur pas thuis was en de bus van 15 uur terug om 4 uur vertrok.

Al met al is m'n bruine kleurtje die begon te verdwijnen weer terug, ik heb heerlijk genoten aan het strand, lekker veel leesvoer in geslaan en weer een boel over vietnamesen geleerd. Een goed weekje vakantie dus.
En nu weer tijd om te werken, zuch....


Groetjes Annette

PS Ik heb de fruit foto's er ook opgezet en tnx voor alle leuke reacties, ik weet niet of het echt kouseband is, maar ik zal het in Nederland eens proeven.