Bijna Scandinavie uit (snif)

Heyhey,

Na onze kerstmanavonturen was het weer fijn verder fietsen. De bomen veranderden behoorlijk en er waren weer boeren te zien langs de weg, gecultiveerde grond en de vogels waren weer te horen (in het noorden is het echt helemaal stil :)). Het merengebied was adembenemend en na een verdiende adempause in Jyvaskyla bij een korfbalkennis zijn we doorgefietst naar Helsinki.

De laatste dagen was het weer weer ok en minder koud gelukkig. Een nacht stond er rijp op de tent 's morgens maar hadden we binnen geslapen omdat het boerengezin waar we sliepen zeiden dat we toch echt beter binnen konden slapen omdat het erg koud zou worden 's nachts. Verder is het eigenlijk prima te doen, de slaapzakken zijn warm genoeg en we zijn behoorlijk gehard van het vele buiten zijn. Het heeft al gesneeuwd in Lapland, maar toen waren we er net uit. Hagel is toch wel het meest winterse wat we gehad hebben. Gister verwachtten we weer een koude nacht, maar helemaal ingepakt zweetten we ongeveer de tent uit, dus het is hier in het 'zuiden' al weer 'warm'. De herfst begint ons wel in te halen. De bladeren vallen al fanatiek van de bomen. Hopen dat de winter nog even op zich laat wachten. Het weer is wel duidelijk anders dan in Nederland, maar we kunnen het al aardig inschatten ondertussen. En als de zon dan weer eens schijnt is het allemaal weer goed....

Helsinki is een superstad (maar ik was er al 3x geweesd, dus dat wist ik al een beetje). Vandaag lekker gerelaxed en lekker gegeten (de lekkerste pizza die ik ooit gegeten heb, kwam trouwens uit een restaurantje in Mantsala, dus als je ooit in de buurt bent...). We slapen in het Olympisch stadion (altans, dat gaan we zo proberen, binnenslapen blijkt minder fijn dan buiten) en hebben nog steeds geen idee of we meteen naar Talin gaan of eerst naar Sint Petersburg. Wat we ook besluiten, we zien er beiden tegenop om Scandinavie te verlaten. We hebben hier zo genoten van de natuur, de mensen, alles eigenlijk. Gevonden wat we zochten zeg maar. Je moet weer eens verder, maar we zullen het zeker gaan missen hier. Vooral Finland, met zoveel hartelijke vriendelijke mensen die ons in hun sauna uitnodigen en 's morgens ineens een ontbijt klaar hebben staan. Maar de Zwedenaren en de Finmarkenaren waren ook superhartelijk en doen zeker niet onder voor de Finnen. En natuurlijk de mensen die je onderweg tegenkomt die even een praatje maken. Al die interessante levens die op je pad komen, meteen weer verdwijnen maar eigenlijk allemaal een indruk achterlaten. Van elke persoon leer je wel wat eigenlijk.

Maargoed, ik zal de Japanner naast me z'n laptop teruggeven :). Ik ben benieuwd vanwaar m'n volgende mail zal komen...

Groetjes,
Annette