Sydney

Hallo,

Jaa, het is zover. Met kriebels in mijn buik pakte ik bus 374 naar het centrum en liep via de botanische tuinen richting het water. Toen ik het hoekje om kwam schitterde hij in een zonnestraaltje die tussen de wolken door wist te breken. Het operahouse! Tot dat moment kon ik het nog niet geloven, maar de aanblik van dit grootse gebouw maakt alles officieel. Ik ben echt in Australie!

M’n 25.5 uur vliegen ging prima, en het was leuk om Rianne na een half jaar weer te zien, die stond me met natte haren en dikke ogen om 6 uur ’s morgens op te wachten op het vliegveld. Ze woont in een leuk appartementje vlak bij Coogee beach (of zoals Rianne hem noemt: ‘mijn strand’).

De stad is prima, al sprankelt hij op een regenachtige koude winterdag niet zo zoals hij zomers doet volgens Rianne. Het is ook niet echt meer strandweer (hoewel ik uiteraard al wel even de zee in ben gelopen).
Mijn top 3 van opvallende dingen so far:
1. Het slot op de wc deur. Jawel, in dit continent hebben ze weer wat nieuws bedacht. Zucht. Net als je denkt dat je alles gehad hebt…
2. De nummerbordplaten op de auto’s hebben allemaal verschillende kleuren. Maar ja, waarom zou het 1 kleur moeten zijn…
3. De vogels zijn hier anders en exotischer dan in Europa (in Vietnam heb je geen vogels meer, Vietnamezen eten alles :( ). Elk nieuw geluidje wil ik weten welke vogel erbij hoort. Ik heb al oa ibissen gezien, papegaaien en kaketoes. Volgens Rianne nu minder voorkomend dan zomers. Toen ze ze uitlegde zei ze dat je ze wel herkent aan hun kabaal. En inderdaad, hoewel ze er alleen maar kwajongensachtig uitzien met een gele kuif boven zwarte, sprankelende kraaloogjes maken ze een schreeuwend geluid met ongewoon hoog decibelgehalte. Pff, ik schrik me iedere keer lam.. Dan hangen de bomen in de botanische tuinen vol met reusachtige vleermuizen (meer vleerkatten). Zelfs de zonnende amfibieën zijn meteen groot. Dat belooft nog wat…

De blue Mountains liggen op 2 uur treinen van Sydney. Ze zijn onderdeel van een 150 km lang plateau waarvan de randen meestal rond de 70 meter hoog zijn en van zandsteen. Prachtig! Op veel plaatsen heeft het weer goed z’n best gedaan waardoor er prachtige vormen te zien zijn. Katoomba, het klimmekka van Australie, ligt er middenin. Je kan daarvandaan prachtig wandelen, canyonen (om het engelse woord canyoning maar eens te vernederlandsen) en klimmen. Ik geloof dat ik ergens heb gelezen dat er meer dan 2000 behaakte routes zijn. Misschien een idee voor een ibexweekendje ;)?!

So far so good dus!