New York, Vermont en Prince Edwards Island

Hallo allemaal,

Het is weer tijd voor een update. Ooit wil ik mijn proefschrift afschrijven en dat schrijven valt me momenteel niet mee. Heel erg traag en gestaag gaat het echter toch de goede kant op. Als alles goed gaat zal ik begin juni mijn proefschrift gaan verdedigen, hoewel ik kan me nu nog niet kan voorstellen dat er een moment komt dat ik er niet aan werk.

Maar goed, ik zou ik niet zijn als ik niet even op avontuur was gegaan. Ergens in Westchester Country in de staat New York ligt een dorpje dat bekend staat als Sleepy Hollow. Er staat een oude Nederlandse Kerk, gebouwd door Frederick Philipse in 1685. Washington Irving schreef een verhalenbundel die uitkwam in 1820 waarin deze kerk een prominente plek innam in een van de meest gelezen Amerikaanse verhalen: Sleepy Hollow.

Het verhaal in een notendop: Ichabod Crane was een bijgelovige schoolmeester in 1790 die samen met rivaal Abraham van Brunt strijdt om de gunsten van Katherina van Tassel, dochter van een rijke boer. Ichabod verlaat een feestje ’s nachts en komt op de terugweg een onthoofde ruiter op een prachtig paard tegen. Deze ruiter is de geest is van een Hessische ruiter die zijn hoofd is kwijtgeraakt door een verdwaalde kanonskogel tijdens een van de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlogen. Ichabod verdwijnt en Katherina trouwt met Brunt. Er wordt in het verhaal gesuggereerd dat Brunt de onthoofde ruiter was… (foei!). Ik denk dat Ichabod vecht om het paard, wint, en er met het paard vandoor gaat (wie wil er nou niet zo'n paard...). Het verhaal is onder andere verfilmt door Tim Burton met Johnny Depp en een prachtig zwart paard in de hoofdrol.

Jullie begrijpen ondertussen natuurlijk al waar dit heen gaat, want op ieders to-do lijstje staat natuurlijk: Halloween vieren in Sleepy Hollow. Zo kwam het dat ik op een goede morgen samen met een hele hoop kleine kinderen, verkleed als pocahontas met blauwe haren achter een onthoofde ruiter door Sleepy Hollow liep. Naar het grote huis dat uitkijkt over de Hudson rivier, tussen de prachtige herfstbladeren die overal om ons heen vallen, en de typisch Amerikaanse huizen om daar een Halloweenlunch met plaatselijk biertje te nuttigen. Net als in de film! En ’s avonds door een horrorroute liep die uitgezet was tegenover de oude Nederlandse Kerk, waarbij we door allerlei facetten van de Amerikaanse geschiedenis liepen. Waar we opgewacht werden door pumpkinhead en de headless horseman. AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAaa

Waarom ging ik niet gewoon fietsen zoals altijd? Tja, soms is het tijd voor wat anders. Ik ging naar een bruiloft in Vermont, van een vriend die ik kende uit Hanoi. Er kwamen allerlei vrienden uit Hanoi, waaronder een vriend die nu in Melbourne, Australië woont. We kwamen tegelijk in New York aan om vandaar met vrienden een road trip naar Vermont te maken. In een echte reusachtige Amerikaanse automaat. Wow, hij is echt groot, bespraken we, terwijl we uit onze ooghoeken onze Amerikaanse vrienden elkaar een blik van verstandhouding zagen toewerpen. Inderdaad, hij was klein vergeleken met onze medeweggebruikers. Samen hebben we New York bekeken: in Central Park gebouldert (klimmen op lage rotsen zonder touw), op het stoepje van sex en de city’s Carrie Bradshaw gezeten, en over de brooklyn bridge gelopen. Maar met onze tijdzones valt het niet mee om tegelijkertijd helder te zijn. Leuk, zo’n jetlag!

Ook ging ik even een weekje naar Canada voor een sollicitatiegesprek en ik ben aangenomen! Vanaf februari ga ik aan het werk op Prince Edward Island, een zandeiland in Oost Canada van 150 km lang, 50 km breed, 100.000 inwoners en een hoogste punt van 152 m boven zeeniveau dat ongeveer op dezelfde hoogte als Parijs ligt. Ik ga daar onderzoek doen naar visziektes voor 2 jaar. Heerlijk dat eiland, ik kwam er aan en het was 9 uur ’s avonds dus mijn Inn was al dicht. Ik moest een nummer bellen en de vrouw aan de andere kant van de lijn vertelde dat de sleutel onder een bloempot lag. Juist ja, even wennen na een weekje New York.

Dus, met heel wat ervaringen rijker en een interessante toekomst voor de boeg probeer ik mijn proefschrift af te maken zodat ik weer een nieuw avontuur kan beginnen. Jullie zijn allemaal van harte welkom op mijn eiland en bij de verdediging van mijn proefschrift.

Groetjes,
Annette